53. Een nieuw jaar, nieuwe kansen

Ha uitslapers,

Geef maar door

Vandaag hebben we weer fantastisch gebruik gemaakt van Internet. Eerst maar Skype op de Mac van het hotel geinstalleerd en toen de familie tegen half een (CET) gebeld. Het was dus bij ons al bijna een halve dag 2013. Het geplande bezoek aan het vuurwerk werd er een van achter de buis. De kids waren met geen zevenklapper wakker te krijgen, tenslotte J nog wel in de kleren kunnen hijsen. De rest bleef te bed/bank. Dus p en J de straat op, richting waterfront. En we waren niet alleen. Sterker nog, alsof er bij de waterfront gratis oliebollen werden verspreid. Alle, maar dan ook echt alle inwoners van Kowloon en de benodigde toeristen, en dat zijn er veel hoewel ik ze niet heb geteld, hadden het plan om ook te gaan kijken. Nathan Road was omgetoverd tot wandelpromenade, alle metrostations buiten werking. Zo'n vijfhonderd meter voor de waterfront was er geen doorkomen aan, dus wij waren wijs en keerden om, teruglopend in een nog steeds aanzwellende mensenmassa die zich overigens goed en gedisciplineerd gedroeg. En we waren nog net voor twaalven binnen om met z'n drieen naar een kamerbreed LED scherm het vuurwerk van HK te bekijken. En verrassenderwijs ging dat zonder enig in het hotel hoorbaar geluid. We sloten, volgens de Waalre-traditie, vrij snel de oogjes die bij sommigen al op sluiten stonden. Dus bij het opstaan enige moeite voor de opblijvers terwijl de twee andere vogels vrolijk floten.

Kapitalisten, waar?

De eerste januari is hier een vrije dag maar niet voor de shops want die HK dollar moet rollen, en die rolt hier goed en hard. Alleen voor ons de verkeerde kant op. Dus vele inwoners namen de mogelijkheid om weer te shoppen, eten en foto's met een hand te maken. Het begrip "zelfontspanner" kent men hier letterlijk noch figuurlijk. De stelletjes nemen plaats voor een winterhertje, strekken een arm met aan het uiteinde een Iphone uit, en drukken een knop in waarna het resultaat meteen wordt bekeken. Heel opmerkelijk hier die handeling zo vaak te zien. 

Stanley, maar dan geen Menzo

We zijn met metro, minder druk gelukkig, naar een busstation gegaan om naar de andere kant van HKG Island te gaan, Stanley Market. Het was weer een hele onderneming want de buslijnen waren vanwege een demonstratie omgegooid en zie dan maar een Engels sprekende HK-er te vinden. Uiteindelijk reden we Stanley Market binnen. In een heerlijke toko lekker cappu en broodjes gegeten daarna slenteren over een overdekte steeg met heel veel, heel veel en nog veel meer troep, anderen omschrijven dit gebied als authentiek. Na een half uurtje waren uit de steeg ontsnapt en bleek er een voetbalveld te zijn alwaar we met expats uit Schotland hebben gevoetbald (zweten). De temperatuur was inmiddels ronde de twintig, dus aangenaam. Na dit sportieve intermezzo terug met een andere bus naar Central, inkopen voor morgen (Disney!) gedaan en met Star Ferry naar Kowloon alwaar we in de Pizza Express zeer peperige pizza hebben gescoord.  Inmiddels was het acht uur en dan ondergaan de skycrapers met muziek een lasershow. Zeer fraai en wederom druk. We raken er aan gewend. Omdat de beentjes wat moe waren terug met de tax. Morgenvroeg pakken, roltassen en trolley's wegen en dan naar Disney. Na Disney ergens in de stad eten, terug naar hotel, baggage in shuttlebus laden en dan naar HKG int airport. Rond 0.25 stijgen we op, sluiten de oogjes en worden tegen half zeven (CET) afgeleverd op de polderbaan.

We komen er langzaam aan!

gr p