16. Yes, we did it

Op weg naar Woodstock farm

Oef, dat was wel even doorbijten over dat asfalt. Maar we zijn weer beloond met een fantastisch huis. We zullen mondjesmaat de foto's publiceren om jullie niet al te jaloers te maken. Wellicht dat Rotorura het Paihia gebeuren gaat overtreffen. De dag begon goed, de helling eerst in z'n achteruit genomen, vervolgens twee maal moeten steken om die Highlander de berg op te jagen. Wat een verschil met onze trouwe C8 die nu op Schiphol P3 staat te koukleumen. P heeft met Garmin de afstand en hoogte gemeten maar moet nog tot Waalre wachten om de data te kunnnen uitlezen. Dan pas weten we echt hoe steil die helling van Theo was. Theo hebben we trouwens vanochtend niet (meer) gezien want " ze hool femilie"  zat al keurig gewassen en geschoren sharp om half negen in de auto. D iets later want die wilde de helling alleen te voet op (als altijd).

Het bruine goud ligt hier voor het oprapen (voor diegenen die het willen zien)

De grote verrassing kwam nog geen 2 km na Paihia want daar stond de grote cappu-koning van Paihia himself aan de baai met een busje met achterin een heus cappu-apparaat (zie foto's, let op licenseplate). Dat apparaat loopt op LPG en hij maakte zelf twee heerlijke cappu's voor de reisleiding. We konden er dus weer even tegen. De weg naar Auckland was de weg die we eerst naar Paihia reden, nu dus contra. Bij het bekijken van de autokaart zagen we dat de SH1 dwars door Auckland ging, op een steenworp (wel ver gooien, maar toch) van onze eigen cappustore. Inmiddels kennen we Auckland als onze broekzak, dus de Highlander even in de parking van de Countdown (90 minutes free parking!) opgeborgen en te voet naar de store. De kids wisten nog dat er elke zaterdag farmersmarkt was, dus opnieuw aan de poffertjes (zelfde man, zelfde prijs). Vervolgens hebben we nog gevoetbald op een pleintje om de overtollige jongens-energie af te voeren. 

Johny B good

Van Auckland naar Roturura is een redelijk saaie weg, continu eenbaans door glooiend heuvellandschap met hier en daar een verlaten truckerscafé. We arriveerden, na een stop voor boodschappen bij de ...(vul zelf maar in), tegen zessen op de plek, c.q. heuvel van bestemming. Via onze mailcorrespondentie met de eigenaresse wisten we dat we John moesten bellen, die vervolgens ons wegwijsmaakte in het zeer bijzondere huis. Morgen zal D jullie uitgebreid bijpraten over alle kamers, badkamers, keukens, bijkeukens, garage, slaapkamers en andere vertrekken.

Het gaat ons hier wel lukken om de komende 4 nachten door te brengen.

Kia ora,

P