35. De helitocht, of wat daar van overbleef

Hi aanstaande vakantiegangers,

Geen cent te makken

We hebben een kleine investering in Vodafone gedaan om jullie van alle mooie dingen op de hoogte te houden. Het is een prepaid USB stick, die, je gelooft het niet, na 15 sec al werkte. We moesten weliswaar een websiteformulier invullen met al ons hebben en houen, maar dan slaat 'ie door de ballotage en dan zijn we van de vluchtstrook op de Internethihway beland. Dat betekent veel foto's. Dus na dit verhaal gelieve de laatste 3 hoofdstukken te checken voor de wonderschone natuur die we hier aantroffen.

Deze vis had wel tandjes

Jullie hebben het verhaal van de forel van J en W allemaal kunnen lezen, en we hebben foto's! Maar ook echt bewegend beeld! Helaas in HD kwaliteit, dus uploaden zou betekenen weer hard naar Vodafone hollen. In onze oad movie zit zeker een chapter " how to catch a trout in two steps" . Het was super voor de mannen daar op Lake Brunner. Het koste een paar centen maar dan heb je ook wel wat.

Fish and chips

Gisterenavond tegen halfz zes reden we Franz Josef binnen. Onderweg nog gestopt bij Millies in Hokitika, een eetcafé op aanraden van onze Dennis (van Rotorua, voor de trouwe weblezers). Het was een grote teleurstelling. Millies is niet meer. Een donker verlaten hol met formicatafeltjes dat de huidige wensen van de clienten niet goed heeft verstaan. We moesten dus meteen onze verwachtingen bijstellen want we zaten al vanaf Greymouth met water in onze mond te rijden, op weg naar een koningsmaal. Maar wij kunnen improviseren en laten ons niet door een gesloten Millies uit het veld slaan. Al wandelend door de hoofdstraat hebben we eerst in drie foute tenten rondgekeken, was dus helemaal niks, maar aan het einde, op een hoekje met een grasveldje van beton stond een keurige fish and chips  toko. En het was een komen en gaan van locals. We hebben daar ons buikje volgegeten aan het bruine fruit, en de kids waren helemaal verbaasd dat de chips and fish in een opgerolde krant werden meegegeven. Echt Engels! Dat maal werd achterin de camper genuttigd, konden we de zoute bekkies met eigen water schoonspoelen.

Tussen het gebladerte

Vervolgens op naar de glaciers. Ook nu weer een mooi stuk weg, alleen niet zo slingerend en stijgend/dalend als de coast way tussen Westport en Greymouth. Het leuke was dat we deze weg ook 12 jaar geleden hebben gereden maar dat we beiden geen beeld van die rit hadden. En toen deden we B&B, dus geen oog voor campgrounds. Onze campground heet, geen woord teveel, Rainforest Retreat. We staan tussen de metershoge varens en andere begroeiingen in, zeer mug-onvriendelijk dat dan weer wel. De camper moest achteruit op zijn plekkie worden geschoven maar we zijn inmiddels zo handig met dat ding ( size matters)  dat we binnen 2 minuten zijn geïnstalleerd. Ons hulpje J is zeer handig met sleutels en stekkers dus dat gaat wel goed.

Saturday night, party time!

Na zo'n zaterdagse rit vielen we terug in ons bekende patroon: cheese board, glas wijn (of twee), sjipies, stokkies, limo. En dat tussen de varens met de kerstverlichting aan, kerstsokken aan de muur en achteruit versierd met zelfgemaakte tekeningen van W. Ook nu weer zeer gezellig. En nu moeten we ook nog melden dat het knusse gebeuren nog werd voorafgegaan door een uurtje in de glacier pools (die hebben ze hier ook). Het is een hotpoolcentre hier aan de overkant van de straat met warme baden avn 36, 38 en 40 grd C. De hele familie lag als een kudde walrussen aan de waterkant te relaxen. 's Avonds hadden we dus geen pufjes om de site aan te vullen.

Zondagaochtend ritueel

Vanochtend lekker rustig opgestaan. Het is hier een walhalla van vogels. We kunnen er werkelijk geen een thuisbrengen (qua type dus) maar ze kwetteren, tjilpen, fluiten de oren van je hoofd. En daar zit ook nog een zekere partituur in want het is een feest voor het oor. We vertelden dit tegen J en die heeft helemaal, maar dan ook helemaal niets gehoord. Hij vroeg of we hen morgenvroeg willen wekken om ook te genieten. We kijken wel of we dat doen (denk van niet). Na de vrome zondagochtend naar de glacier guides gegaan om te informeren naar een gezinsmogelijkheid. Het hiken op de glacier is pas vanaf 12 jaar dus die optie viel af. Dan maar de lucht in. We hadden een mooi prijsje (denken we..) weten te onderhandelen en moesten tegen enen ons melden. In de tussentijd betrok de lucht en wat we hadden voorzien kwam ook uit. De helivluchten werden uitgesteld tot tegen vieren. Dat gaf niet want we konden die tijd mooi gebruiken om zelf naar de glacier te wandelen. Er is een trail uitgezet die je tot aan de mond van de glacier brengt. Vanwege global warming is het dan nog zeker 400 a 500 m wandelen naar de echte ijsmasse, welke laatste jump alleen onder begeleiding mag worden gemaakt. Toen we in 2000 hier ook waren, hebben we wel over de glacier gehiked en in onze beleving was de glacier toen veel dichter bij de afzetting. Dat schijnt ook te kloppen. Er zijn jaren geweest dat de glacier zich terugtrekt met een snelheid van 1,5-7 m/dag(!). Bizar! Het was wel indrukwekkend om dat natuurverschijnsel met de kids te delen. Het geluid van de heli's in de vallei zwelde weer aan dus de hoop werd  nam weer toe. Echter, toen we tegen vieren terug bij het reserveringsgebouw waren bleek er door geen enkele piloot meer gevlogen te worden ( too foggy). Het was ook wel erg mistig boven in de toppen van de bergen. 

Het leven is verrukkelijk

Dan maar plan B voor de (na)middag. Op naar de volgende glacier, Fox glacier. We moesten daarvoor 35 km rijden over twee bergkammen en die rit duurde bijna 3 kwartier, dus dat was veel grommen onder de motorkap. Bij de Fox glacier is een zeer bekend fotomoment, Lake Matheson alwaar de bergen weerspiegelen in het meer. Nu was er een laag wolkendek en een briesje over het meer, dus een afgezwakt fotomoment. P heeft al enige het meer gezien, de rest zat in de camper. Maar dat was absoluut geen straf want we hadden vernomen dat er een prima café/restaurant bij het meer was. En daar hebben we toch uitmuntend gegeten. Tegen een ster aan werd er gekookt voor fatsoenlijke prijzen, dus moesten we tippen. Na een zeer voldane maaltijd de camper in, de bergen op en weer af, en de familie was nog net op tijd om in de glacier pools (tweede keer!) te gaan uitrusten.

Morgen naar Wanaka, mooie rit over de Haastpas is ons verteld.

Keep you all informed,

gr P