52. The Peak

Hi poedersuikerstrooiers,

Appeltje voor de dorst

Altijd goed om jullie leuke reacties te lezen. Vandaag hebben we die gecheckt bij de GFT-winkel. De dag begon hier inderdaad vroeg. Het grappige is dat de reisleiding gescheiden sliep en dat de dameskamer eerder wakker was dan de herenkamer, maar dat de herenkamer die tijd beter(?) besteedde door te bloggen (en J ging maar aan de Xbox in de lounge, wat vervelend toch).

Schipper mag ik overvaren

Ze hool famielje zat dus al vroeg aan het ontbijt wat helaas niet, zoals de afgelopen drie weken, op bed werd geserveerd. Om ons heen allemaal Aziaten dus de keuze van het hotel moet een goede (lees:goedkope) zijn geweest. De temperatuur kroop gelukkig al snel naar een waarde boven de vijftien dus de hempjes konden weer uit en in de zak. De eerste echte HK actie was de ferry van Kowloon naar HK Island, een trip van zo'n negen minuten. Maar voordat we konden boarden hadden we al een wandeling door Nathan Road achter de kiezen en voor idereeen een soort OV-chipkaart aangeschaft. Dan kunnen we namelijk elk vervoermiddel kiezen wat we we willen. Je schijnt er ook mee te kunnen betalen bij sommige shops. Het boottochtje is bij een kalme zee prima te doen maar het kan ook een zware toct zijn. Gelukkig was het eerste het geval. Vervolgens naar de IFC shopping centre gegaan waarbij elke vergelijking met een Europees equivalent mank gaat. Van Prada, Rolex, Patek Philip en hoe al de andere merken mogen heten gaat het naar flagstores van kledingmerken. Je vraagt je af wie zich dat kan veroorloven. Niet Jan met de pet, of Kees de Chinees. We hebben bij de GFT nog een zak (sleeve) aangeschaft en het was daar zo gierend druk dat je je afvroeg in welke krant de kortingsbonnen nu weer hebben gestaan. De (Europese) lunch genuttigd bij een prima toko want rijst en bewegend vlees is aan de kids niet besteed. 

De middag werd besteed aan het bezoek aan het uitzichtpunt van HK, namelijk The Peak. Een locatie die de bekende foto's oplevert. We wilden per bus naar boven maar vanwege Oudejaar is de complete buslijnentabel omgegooid (en we kwamen daar gelukkig al snel achter). Dan maar met de tax want ook die zijn hier in grote getallen. We wilden met de tax naar de zgn Peak Tram, een trammetje dat naar boven rijdt maar ook daar bleek half HK in de rij te staan. Dus in goed Engels de chaufeur dan maar verzocht om naar boven te tuffen. Dat was een goede keuze want de waiting time bedroeg ruim anderhalf uur. Boven op de berg was het uitzicht magnifiek en het is het schier onmogelijk een foto zonder andere vogels te maken (maar daar hebben we handige software voor). Voor E nog echte Chinese sloffen gekocht die ze meteen aan wilde en niet meer uit. De rit naar beneden was moeizamer want op een gegeven moment wilde de hele berg naar beneden leek het wel. Dus eerst bij de taxirij gekeken, toen maar in de busrij gaan staan. Na enige tijd kwam er warempel een dubbeldekker voorrijden en we konden zelfs zitten. Bij het afdalen naar de haven stonden er langs de weg nog vele mensen die mee wilden maar de chauffeur was na drie haltes stoppen toch echt onverbiddeijk. Ook in HK is een bus zo maar in eens vol.

Druk, drukker, drukst

Na die heerlijke bustocht langs wanden die akelig dicht langs het raam opdoemen kwamen we in een heksenketel terecht die op overkoken stond. Wat een drukte! En toen hadden we metro naar ons hotel nog niet eens gehad. De kids vinden het hier te druk, zeker als je net vijf weken NZ achter de kiezen hebt. Ook D vindt de drukte maar niks, p is niet anders gewend na zijn vele trips naar Azie.

Doe maar buffet

Het avondeten viel hier prima. We konden nog net aanschuiven bij een groot buffet hier in het hotel, tussen allemaal locals. Op tafel lagen hoedjes, toeters en andere vermakelijkheden die door de kids werden uitgeprobeerd. Na de buikjes je te hebben gevuld gaan de kids nu voorslapen om tegen eleven te worden gewekt voor het vuurwerk. We kunnen daar (wederom) met de metro naar toe maar, gezien de hoeveelheid mensen die wordt verwacht, zal het wel stappie stappie worden. Ens kijken of we E uit de sloffen kunnen praten.

Voor iedereen een goed uiteinde!

Gr P 

De eerste foto's van HKG staan in de wacht