49. Een kleine domper

Hi oudejaarsvrienden,

Sorry, no colored plaster available

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, we zaten gistermiddag maar even bij de 24 hours surgery in downtown Christchurch. Onze kleine prinses E heeft een mooie (?) breuk in haar radiuskopje linkerarm. Toen we uit Mt. Cook kwamen zeilen en op de camping in Christchurch arriveerden gingen de mannen en ook E de camping nog even verkennen. De paadjes op de camping kennen van die speed bumps (kleine drempels in het asfalt om de snelheid van de campers/auto's eruit te halen) en vanwege de schemering zag E in haar spel met de mannen dat kleine hoogteverschilletje niet, en boem op de grond. Ze huilde harder dan normaal maar hield daar ook snel weer mee op. 's Avonds gewoon naar bed gegaan maar 's ochtends ontzag ze haar linkerpolsgewricht. Met een arts aan boord betekent dat nader onderzoek. En toen besloten we in de namiddag maar een Xrayfoto te laten maken. Het ziekenhuis, meer een soort polikliniek, lag midden in de stad en we konden goed parkeren met de camper. Het personeel was vriendelijk en leefde mee met E. Na overleg met de dienstdoende arts werd toch besloten een foto (graag even lachen) te maken en het resultaat was dus die breuk. Helaas was er geen gips met een kleurtje voorhanden, dus gewoon steriel wit. De gipsvrouw bleek een paar zinnetjes Nederlands te praten, een makkelijk contact. In totaal waren we toch wel ruim twee en een half uur zoet daar want het was een komen en gaan van allerlei patiënten waarvan we de kwalen steeds probeerden te raden (vooral die dikke vrouw was lastig). 

Van camper naar cabin

Het avondeten hebben we downtown in een pizzeria genuttigd. Van alle spanning was de eetlust van E weg. Van Christchurch zelf hebben maar weinig meegekregen, alleen de omleidingen in het centrum dat nu vol staat met bouwkranen. Het centrum wordt volledig opnieuw ingericht en bebouwd alwaar nationale architecten om prijzen strijden. On the way back to the campground nog even langs de Countdown en de Warehouse voor de laatste NZ inkopen. Voor E hebben we een schitterende pillowpet (wie kent ze niet!) aangeschaft. De nacht hebben we in een cabin doorgebracht om aldus alle tassen, trollleys, rugzakken te vullen met spullen.

Gerard du Prie werkt hier ook 

We zijn inmiddels op Christchurch International Airport en alle luggage is ingecheckt tot HKG. Bij de tas van D moest er wel een label met "HEAVY" op. Tjonge, wat die allemaal heeft ingepakt, Joost mag het weten. We weten alleen dat het heel zwaar en veel is, maar wat het is? Het afleveren van de camper ging zonder problemen. Zojuist een double shot genomen, kids aan Fanta en pakjes drinken. We verstoken hier de laatst MB's en gaan om 10.40 uur boarden. Het is hier bijna 30 grd wat ook voor Christchurch ongebruikelijk hoog is. De vlucht gebruiken we om het mooie land, waarover we voornamelijk over het land hebben gereisd, vanuit de lucht te aanschouwen. Na anderhalf uur staan we weer aan de grond, hebben dan twee uur pauze, om vervolgens een taaie elf uur met Cathay door te brengen. Gelukkig hebben we nu voor de kids bij het inchecken kids meal aangekruist dus die opgewarmde pasta gaat aan hun mond (maar niet hun neus, wat een lucht daarboven) voorbij. Zo rond 21.00 uur local HKG time pikken we de luggage op en reizen dan per trein en vervolgens per taxi naar Kowloon district. De weersverwachting voor HKG is redelijk, temperatuur zo'n 15 grd. Dus we zakken langzaam af naar de Nederlandse waarden. De volgende up-date, met hopelijk mooie luchtfoto's, over zo'n 4 uur dus dan  gaan jullie de bedjes opzoeken.

Wij doen het hier goed, maar het afscheid valt ons zwaar.

Gr P

De foto's staan in hoofdstuk 49