37. Als je ontbijt op bed wil hebben, moet je in de keuken maffen

Hi decembergangers,

Sometimes snow, sometimes rain

We hebben na gisteren een daagje rustig aan gedaan. De adrenaline van de heliflight gierde van top-to-toe door ons bassie. Wat was dat schitterend! Als een insect stegen we op, op naar de ijsrivier die vanuit de lucht onbeschrijfelijk indukwekkend is. Als het terugtrekken van de gletsjer het gevolg is van global warming, dan moeten we onze CO2 footprint eens nader bestuderen. De rit naar Wanaka was er weer een om in te lijsten, alleen hebben we van de eerste 2 uur weinig kunnen zien vanwege de regen. Op zich was dat maar goed ook, hoefden we "beperkt" te stoppen voor fotoshoots. Het tweede deel, dus nog 2 uur dieselen, toonde een heel ander weer beeld, zonnetje, al slingerend langs Lake Wanaka, dan een "tussenweg" naar Lake Hawea en dan weer terug naar Lake Wanaka waar we nu de tweede, en laatste, nacht in gaan.

Parcours reeds verkend

Vanochtend heeft p een heerlijke run van ongeveer een uur langs Lake Wanaka gedaan, het officiële parcours van de Challenge, begin januari hier. Helaas zijn we dan weer terug maar Internet biedt tegen die tijd wel uitkomst. Overigens wemelt het hier van de adventure sports, elke week wel een trail run, dan wel MTB, of triathlon. Je moet wel een auto hebben want de evenementen spelen zich in de regio Otago af.

Iedereen doet waar die goed in is

Het ontbijt bestond uit homemade American pancakes, gebakken in een wonderschone bakpan van de camperuitrusting. De liefde met de pan wilde in het begin niet opbloeien maar we hebben elkaar nu gevonden. Alles lukt thans. De kids aan het huiswerk, D aan de was (moet ook gebeuren) en later heeft p nog de vloer van camper eens geveegd/geboend (moest volgens velen al veel eerder gebeuren). De middag lekker door Wanaka geslenterd en we kwamen er achter dat we 12 jaar geleden hier, op onze lange trip van Frans Jozef naar Queenstown, een goede cappu met appelpie hadden genuttigd. Die stops waren toen hoognodig vanwege de immer optredende hongerklop van D vanwege de zwangerschap van J. De rit die we toen met z'n tweeën deden, hebben we nu dus "geknipt" in een stuk Frans Jozef-Wanaka en Wanaka-Queenstown. Die keuze blijkt dus goed uit te pakken want het is hier in Wanaka goed toeven. De sfeer wordt als relaxed omschreven, 's winters wordt hier druk geskied, 's zomers worden de bergen bewandeld (trampen heet dat hier) en bereden.

Malle Pietje revisited

In de folderstandaards, die je hier echt overal aantreft, vonden we een folder van het National Toy&Transport museum, zo'n 12 km rijden hier vandaan. Een echte aanrader bleek: van oude auto's, tot Honda C50 scooters, meccano, Lego, Barbi, vliegtuigen, Caterpillar, en dat allemaal in hangars tot het plafond en de wanden opgestapeld, opgehangen en neer gekwakt. Een rariteitenkabinet, niet te overzien. In hetzelgde complex bleek ook de Wanaka Brewery te zitten, gerund door een Belg, aangeraden door Lonely Planet als een "must do". Bleek die toko om vier  uur des middags de luiken te sluiten! Maar ja, we laten ons niet zomaar uit veld slaan, dus even rondlopen en kloppen, en warempel, we spotten een vrouw met een shirt van de bierclub. Snel aangeschoten (geen woordspeling), uitgelegd dat we helemaal uit Europa kwamen om het bier te proeven, en moeders gooide de deuren wagenwijd open!. P vroeg naar weizenbier en dat bleken ze pas gestart te zijn. De fridge ging open en er werden 2 soorten voor beer tasting ingeschonken. Er moest nog gereden worden, dus alleen even de keel gesmeerd met die heerlijke tarwebier. Ze vroeg of we 6 dan wel 24 bottles wilden, maar het kon ook in enkelvoud. Het zelf brouwen van bier was geen vet pot (tax schijnt in NZ hoog te zijn) maar ze konden er van leven. Haar man, de Belg dus, was bestellingen in Wanaka wegbrengen. Het bier smaakte voortreffelijk dus 2 flessen gescoord (toch niet weer een T-shirt? vast wel). Bij het lezen van etiket bleek het alcohol% op 7.5 te staan, wel zwaar voor een tarwebier. Bij het avondeten, dat we hier buiten doen, pas nadat de benen zijn besproeid met anti-sandflies (kleine zwarte pestvliegen die venijnig steken), een heerlijk biertje gescoord. Na de verplichte vaat, met de hand, de camper weer losgekoppeld en terug naar het dorpje om een ijsco te eten. We troffen daar de beste zaak van het Zuidereiland aan. Het recept is van de derde generatie en overtreft alle eerdere ijsjes die als probeersels kunnen worden gekwalificeerd. 

Naar Koninginnestad

Morgen de korte route naar Queenstown, door de bergen waar we opnieuw 2 nachten op een camping doorbrengen. Vervolgens gaan we naar Milford Sound om daar te gaan varen en een nacht op een boot in de fjorden te verblijven. Die trip hangt nog aan een draadje omdat de weg naar Milford Sound getroffen is door een flood: er staat een cruciale tunnel onder water. Er wordt per dag besloten om te gaan varen/rijden. We houden de spanning erin.

Geniet van de boom, 

gr p

De foto's staan in hoofdstuk 37